Ból w klatce piersiowej

Zgłaszany przez poszkodowanego ból w klatce piersiowej zawsze powinien wzbudzić niepokój ratownika. Jest to objaw mogący świadczyć o występowaniu jednej z wielu chorób, w tym m. in. choroby płuc, układu pokarmowego, układu szkieletowo-mięśniowego, nerwicy, a nawet zagrażającej życiu choroby niedokrwiennej serca.
Zmniejszenie przepływu krwi przez tętnice wieńcowe prowadzi do niedokrwienia rożnych obszarów mięśnia sercowego, co może prowadzić do jego całkowitego uszkodzenia, czyli martwicy zwanej potocznie „zawałem”.
Ból wywołany niedokrwieniem opisywany jest często przez poszkodowanych jako „gniotący”, „zaciskający”, „kłujący”, „piekący”.
Typowo jest on zlokalizowany w okolicy mostka i może promieniować do szyi oraz ramion (zarówno lewego jak i prawego). W przeciwieństwie do bólu związanego z chorobami płuc lub mięśni, ból pochodzenia sercowego nie będzie zależny od wykonywanych ruchów i nie będzie nasilał się podczas kaszlu.
Śmiertelność związana z chorobą niedokrwienną serca w fazie przedszpitalnej związana jest z rozwijającymi się w jej wyniku zaburzeniami rytmu serca (niemiarowa praca serca), z których większość pojawia się w ciągu pierwszych 4 godzin od wystąpienia objawów.
Gdy poszkodowany zgłasza ratownikowi ból w klatce piersiowej, należy:
–  ocenić stan poszkodowanego według schematu ABC;
–  pomóc przyjąć poszkodowanemu najdogodniejszą dla niego pozycję (leżącą lub ewentualnie siedzącą);
–  zebrać wywiad SAMPLE, dopytując szczegółowo o kilka istotnych kwestii:
S (symptomy) – określenie charakteru bólu (pieczenie, ściskanie itp.) i jego umiejscowienie (poszkodowany może wskazać palcem, gdzie go boli); próba odpowiedzi na pytania: Od kiedy trwa ból?; Czy promieniuje do innych części ciała?; Czy występują nudności/wymioty?,
A (alergie) – w szczególności uczulenie na aspirynę (kwas acetylosalicylowy),
M (medykamenty) – czy poszkodowany przyjmuje jakieś leki (szczególnie leki „na serce”),
P (przebyte choroby) – w szczególności, czy poszkodowany leczy się na serce/czy przeszedł wcześniej zawał,
L (lunch) – kiedy zjadł ostatni posiłek,
E (ewentualnie inne dane czy wydarzenia) – dodatkowe informacje przekazane przez poszkodowanego;
–  wezwać zespół ratownictwa medycznego;
–  zapewnić wsparcie psychiczne.
Tlenoterapia
Rutynowe podawanie tlenu poszkodowanemu z bólem w klatce piersiowej nie jest już zalecane.
Tlenoterapię stosujemy w przypadku, gdy poszkodowany zgłasza duszność. Innym kryterium decydującym o wdrożeniu tlenoterapii może być niska (poniżej 94%) saturacja, czyli wysycenie krwi tlenem mierzone przy użyciu pulsoksymetru – prostego urządzenia zakładanego na palec poszkodowanego. Niestety pulsoksymetry nie wchodzą w skład standardowego wyposażenia ratowników działających w ramach KPP.
Aspiryna (kwas acetylosalicylowy)
Obecne wytyczne zalecają jak najwcześniejsze podanie kwasu acetylosalicylowego (aspiryny – w Polsce często w postaci popularnej i dostępnej bez recepty Polopiryny S) osobom z podejrzeniem choroby niedokrwiennej serca, z wyjątkiem osób z alergią na aspirynę. Aspiryna może być podana przez świadków zdarzenia na zlecenie dyspozytorów lub bez ich udziału.
Zalecana dawka to 75–325 mg, czyli zwykle jedna przyjęta doustnie tabletka. Ratownik działający w ramach KPP nie może podawać leków, może jednak ułatwić przytomnemu poszkodowanemu przyjęcie odpowiedniej ich dawki. Warto również rozważyć taką zmianę procedur, która umożliwi ratownikom podawanie kwasu acetylosalicylowego w przypadku podejrzenia choroby niedokrwiennej serca.
Podobnie jak w przypadku udaru, w chorobie niedokrwiennej serca niezwykle ważną rolę odgrywa czas, w którym chory człowiek trafi do ośrodka, w którym można podjąć specjalistyczne leczenie. Oczekiwany czas rozpoczęcia specjalistycznego leczenia to 60 minut od pierwszego kontaktu z personelem medycznym w przypadku, gdy ból trwa krócej niż 2 godziny. Dlatego tak ważne jest ustalenie i zanotowanie przez ratownika czasu wystąpienia bólu w klatce piersiowej i jak najszybsze powiadomienie zespołu ratownictwa medycznego.
 
z cyklu Nieurazowe stany zagrożenia życia:
 
Dodano: 2017-09-13
Piśmiennictwo w redakcji

Fragment pochodzi z książki

A. Kopta, J. Mierzejewski, G. Kołodziej (red. Nauk.), Kwalifikowa pierwsza pomoc, Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2016

Komentarze (0)

Dodaj swój komentarz

Żeby dodać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować