Utratą przytomności nazywamy stan zupełnego braku świadomości i zdolności reagowania na wszelkie bodźce otoczenia (np. gorąco, zimno, kłucie, hałas itd.); jest ona zewnętrznym wyrazem zaburzenia czynności ośrodkowego układu nerwowego.
Utrata przytomności może wystąpić z różnorakich powodów, lecz najczęściej w następstwie:
● zaburzeń ukrwienia mózgu (np. niedotlenienie, krwotoki, zakrzepy),
● zaburzeń regulacji cieplnej (np. przegrzanie organizmu),
● różnego rodzaju zatruć substancjami pochodzenia zewnętrznego (np. tlenkiem węgla),
● zaburzeń wewnątrzustrojowej przemiany materii, prowadzących do gromadzenia się w organizmie szkodliwych dla niego produktów (np. w niewydolności nerek – mocznica – śpiączka uremiczna, w niewydolności wątroby – śpiączka wątrobowa),
● zwiększenia lub zmniejszenia stężenia składników fizjologicznych (np. cukrów – śpiączka cukrzycowa),
● urazów mechanicznych (np. wstrząśnienie mózgu) itd.
Prof. dr hab. med. Kazimierz Janicki
Fragment pochodzi z książki
Fragment publikacji „Domowy poradnik medyczny” pod redakcją Kazimierza Janickiego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011
Komentarze (0)
Dodaj swój komentarz