Rozpoznawanie niepłodności

Niepłodność o wiele częściej polega na błędnym postępowaniu niż na faktycznym istnieniu przyczyn chorobowych.
Narząd rodny kobiety, oprócz wytwarzania komórek płciowych i funkcji kopulacyjnej, a więc cech reprezentowanych także przez męski układ płciowy, spełnia ponadto istotną rolę w zatrzymaniu zapłodnionej komórki jajowej, następnie w rozwoju ciąży i wreszcie podczas porodu.
Niepłodność polegać więc może na:
●  niemożności wytworzenia zdolnych do zapłodnienia plemników i
●  niemożności ich przeniesienia w dostatecznej liczbie do organizmu kobiety w nasieniu nie wykazującym odchyleń od stanu prawidłowego (niepłodność wyłącznie mężczyzny) lub
●  braku wytwarzania dojrzałych komórek jajowych czy
●  niemożności przeniesienia ich do drożnych dla plemników żeńskich dróg płciowych (niepłodność wyłącznie kobiety) oraz
●  niemożności połączenia się plemnika z jajem (niepłodność wspólna).
Wreszcie przyczyną niepłodności może być niemożność:
●  zagnieżdżenia się zapłodnionego jaja,
●  jego rozwoju i
●  urodzenia żywego lub zdolnego do życia dziecka.
Stany takie nazywamy niezdolnością do donoszenia ciąży, co w pewnych przypadkach może być również spowodowane przez czynnik męski i dlatego praktycznie należy określać ją jako niepłodność wspólną, jeśli oczywiście nie da się jednoznacznie ustalić wyłącznej przyczyny ze strony kobiety (częściej) lub mężczyzny (rzadziej).
Właściwie na wymienionych danych kończy się zasób informacji dla zdolnych do współżycia płciowego osób, które nie mogą mieć potomstwa. Niestety, zbyt często ludzie zamiast skorzystać z pomocy lekarskiej i z pełnym zaufaniem powierzyć zawodowo przygotowanej osobie poszukiwanie przyczyn niepowodzenia, sami zaczynają studiować zawiłe i nieraz kontrowersyjne podręczniki. Po prostu nie wiedzą, że podręczniki lekarskie (nie mylić z publikacjami popularnonaukowymi!) częściej powodują urazy niż pocieszenie, opisują bowiem nieraz z taką samą dokładnością zarówno najrzadsze, jak i najczęściej zdarzające się zachowania. Przez swój wrodzony egocentryzm człowiek zaczyna analizować każdą informację lekarską na ogół w zestawieniu z własnym stanem zdrowia. Tym m.in. tłumaczy się fakt, dlaczego tak trudno leczyć lekarzy i innych fachowych pracowników służby zdrowia. Dla nich urazem są znane fakty lub nawet wiadomości uzyskane w przeszłości w ramach stałego zawodowego podnoszenia swych kwalifikacji.
Wreszcie warto zastanowić się, po co obarczać się określeniami w rodzaju: niepłodność pierwotna i wtórna (czyli brak ciąży w przeszłości i przebyta ciąża), niepłodność okresowa (np. w okresie karmienia, po poronieniu), dobrowolna (brak chęci posiadania potomstwa przez jednego lub oboje małżonków czy partnerów seksualnych), wrodzona (powstała w wyniku zaburzeń rozwojowych), nabyta (np. po urazach operacyjnych, wypadkach komunikacyjnych, po nadużyciu narkotyków), bezwzględna, względna itp. Przecież chodzi nie o nazwę choroby czy szczegółowy mechanizm jej powstania, lecz o uzyskanie takiego stanu zdrowia kobiety i mężczyzny, który umożliwi urodzenie upragnionego dziecka. Leczeniem kieruje lekarz i zgodnie z doświadczeniem lepiej, gdy szukający porady małżonkowie, zamiast nabywania szczegółowych wiadomości o różnych dolegliwościach i możliwych niepowodzeniach, dobrze poznają wiadomości ogólne, czemu poświęcone są wspomniane we wstępie nasze książki popularnonaukowe.
Doc. dr hab. med. Marek Klimek, Prof. dr hab. med. Rudolf Klimek

Fragment pochodzi z książki

Fragment publikacji „Domowy poradnik medyczny” pod redakcją Kazimierza Janickiego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011

Komentarze (0)

Dodaj swój komentarz

Żeby dodać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować