Insulina

Insulina to hormon produkowany przez komórki β wysp trzustki. Głównym bodźcem prowadzącym do uwolnienia insuliny jest zwiększenie stężenia glukozy (przyjęcie posiłku). Insulina ułatwia przechodzenie glukozy do wnętrza komórek, nasila procesy utylizacji i odkładania tego cukru w postaci glikogenu w mięśniach i wątrobie. Pobudza także odkładanie triglicerydów oraz syntezę białek.
Kiedy wykonujemy?
1. Diagnostyka hipoglikemii (obniżonego stężenia glukozy).
2. Podejrzenie obecności guza produkującego insulinę (insulinoma).
3. Ocena nasilenia insulinooporności – obniżenia skuteczności działania insuliny w tkankach obwodowych.
4. Diagnostyka chorób wątroby.
5. Diagnostyka hormonalna guzów wydzielających hormony prowadzące do otyłości – akromegalii, zespołu Cushinga.
Materiał do badania: surowica.
Przygotowanie do badania: na czczo (co najmniej 8 godzin).
Przebieg badania: Jednorazowe pobranie krwi z żyły łokciowej. W przypadku podejrzenia osłabienia funkcji wydzielniczej komórek β, oznaczenie insuliny wykonuje się po stymulacji, czyli zadziałaniu bodźca pobudzającego jej wydzielanie – po podaniu glukozy. W przypadku nadmiernej produkcji insuliny stwierdza się wówczas podwyższone stężenie insuliny oraz obniżone stężenie glukozy (niskie stężenie glukozy – poniżej 2,8 mmol/l jest bodźcem silnie hamującym uwalnianie insuliny). Jeżeli pomimo niskiego stężenia glukozy stwierdza się wydzielanie insuliny, to świadczy to o jej autonomicznym wydzielaniu.
Czas oczekiwania na wynik: 1 dzień.
Norma: 6-20 mU/l.
Uwagi: Insulina należy do hormonów białkowych i dlatego nie może być podawana doustnie, ponieważ zostałaby strawiona w świetle przewodu pokarmowego przez enzymy znajdujące się w żołądku, dwunastnicy i dalszych odcinkach jelita cienkiego. Aktywna postać hormonu składa się z dwóch połączonych ze sobą łańcuchów polipeptydowych. Powstaje z pierwotnej postaci hormonu – proinsuliny w wyniku oddzielenia fragmentu białkowego – peptydu C. Oznaczenie stężenia łańcucha C ma znaczenie w różnicowaniu pochodzenia insuliny. W przypadku pochodzenia egzogennego (insulina podawana w postaci preparatów) nie stwierdza się wzrostu poziomu peptydu C, a w przypadku nadmiernej produkcji endogennej (wewnątrzustrojowej) insuliny stężenie peptydu C w surowicy zwiększa się. W przypadku obecności guza produkującego insulinę (insulinoma) obserwuje się czasem nadmierny wzrost stężenia insuliny po podaniu tolbutamidu.
Aktualizacja: 2017-01-10

Komentarze (0)

Dodaj swój komentarz

Żeby dodać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować