Rak prącia

Do najczęściej występujących nowotworów prącia należy rak. Zdarza się najczęściej u mężczyzn w starszym wieku, nie występuje u mężczyzn obrzezanych w dzieciństwie.
Schorzeniem usposabiającym do rozwoju raka prącia jest stulejka. Zakłada się, że czynnik rakotwórczy znajduje się w mastce, która zawiera złuszczone komórki nabłonkowe oraz wydzielinę gruczołów napletkowych, w której znajdują się indol i skatol. Stulejka, która uniemożliwia oczy-szczenie worka napletkowego z mastki, powoduje przedłużony jej kontakt z żołędzią i wewnętrzną blaszką napletka, co w końcowym efekcie może doprowadzić do powstania nowotworu.
Rak prącia może wystąpić w postaci guzka kalafiorowatego, nacieku lub owrzodzenia. Zaczyna się na żołędzi lub blaszce wewnętrznej napletka. Najczęściej rak prącia jest niebolesny, nie powoduje zaburzeń w oddawaniu moczu, może naciekać ciała jamiste prącia i ciało gąbczaste cewki. Może szerzyć się przez naczynia chłonne do węzłów chłonnych pachwinowych, wtedy wyczuwalne są w pachwinach twarde drobne guzy.
Leczenie. Wczesne wykrycie raka prącia umożliwia leczenie bez utraty narządu, przez wycięcie zmiany. Dlatego zauważenie guzka lub owrzodzenia w obrębie prącia wymaga natychmiastowej wizyty u urologa i wdrożenia leczenia. W przypadkach bardziej zaawansowanych konieczna jest częściowa lub całkowita amputacja prącia oraz usunięcie węzłów chłonnych pachwinowych. Najlepszym zabezpieczeniem przed rakiem prącia jest zachowanie czystości przez codzienną toaletę, a także zasięgnięcie porady urologa w razie stwierdzenia stulejki.
Prof. dr hab. med. Zygmunt Dobrowolski

Fragment pochodzi z książki

Fragment publikacji „Domowy poradnik medyczny” pod redakcją Kazimierza Janickiego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011

Komentarze (0)

Dodaj swój komentarz

Żeby dodać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować