Zapaść krążeniowa

Zapaść krążeniowa jest to ostra niewydolność układu krążenia, zwłaszcza jego części obwodowej (naczyniowej), spowodowana najczęściej spadkiem objętości wyrzutowej i minutowej serca lub zmniejszeniem objętości krwi krążącej w stosunku do „porażenia” poszerzonego łożyska naczyniowego, przebiegająca często z utratą przytomności.

Może wystąpić:

● w przebiegu różnorakich zatruć lub chorób zakaźnych,

● w czasie obfitych biegunek lub wymiotów (prowadzących do znacznego odwodnienia organizmu),

● po krwotokach,

● po urazach itp.

Istotą jego jest rzeczywiste lub względne (na skutek porażenia regulacji) znaczne poszerzenie światła naczyń krwionośnych.

Objawy. Chory odczuwa duże osłabienie i pragnienie, jest apatyczny. Tętno ma słabo wyczuwalne, zazwyczaj bardzo przyspieszone, skórę bladą z odcieniem szarosinawym, pokrytą lepkim, obfitym potem, oddech częsty, powierzchowny, ciśnienie tętnicze krwi wybitnie obniżone.

Postępowanie:

● chorego w stanie zapaści krążeniowej należy ułożyć w pozycji poziomej (nawet poduszka pod głowę nie jest wskazana), z nogami ułożonymi nieco wyżej niż głowa, dla zapewnienia większego dopływu krwi do mózgu,

● podać mu mocną kawę lub herbatę (jeśli nie jest nieprzytomny),

● zapewnić spokój fizyczny i psychiczny,

● ogrzewać termoforami kończyny,

● natychmiast wezwać lekarza.

Prof. dr hab. med. Kazimierz Janicki