Choroby układu krążenia wymagają uważnej obserwacji pielęgniarsko-lekarskiej, dostosowanej zarówno do rozwoju, jak i do stopnia zaawansowania określonego typu dolegliwości.
● Zadaniem współmieszkańców domu, pielęgniarki i lekarza jest wychwytywanie zwiastunów zaburzeń sprawności układu krążenia oraz stanów chorobowych mogących w perspektywie doprowadzić do chorób układu krążenia, a krańcowo do ostrej lub przewlekłej niewydolności krążenia.
● Chory regularnie powinien korzystać z okresowej kontroli lekarskiej. Jest to szczególnie istotne w starszym wieku.
● Pomoc lekarsko-pielęgniarska w niewydolności krążenia powinna zmierzać do podtrzymania poprawnej pracy serca oraz trwałego usunięcia obrzęków. Do podstawowych zadań pielęgniarki środowiskowej należy więc m.in. nadzór nad niemęczącym trybem życia chorych z niewydolnością krążenia. Powinna też ona pośredniczyć w przekazywaniu informacji, wyjaśnień i zmian między lekarzem a pacjentem z chorobą układu krążenia.
● Nie są wskazane zbyt częste wizyty u lekarza w przychodni osób z przewlekłą niewydolnością krążenia ze względu na wysiłek fizyczny, jaki musi temu towarzyszyć. Niemniej lekarz musi być dobrze zorientowany w aktualnym stanie leczonych przez siebie pacjentów.
● Wszyscy chorzy z niewydolnością krążenia powinni mieć prowadzony tzw. bilans płynów, tj. kontrolę porównawczą przyjmowanych i wydalanych płynów. Przy każdej możliwej okazji chorzy powinni być również ważeni. Narastanie niedoboru moczu w stosunku do ilości wypitych płynów, nasilanie się obrzęków oraz zwiększanie się masy ciała są wskazaniem do ograniczenia płynów.
● Ułożenie chorego w łóżku powinno być dla niego wygodne, w tzw. pozycji półsiedzącej, z górną częścią ciała (klatką piersiową) oraz głową opartą na poduszkach, z możliwością swobodnego oddechu.
● Aktywność fizyczna takich chorych poza łóżkiem powinna być ograniczona.
● Należy również zwracać baczną uwagę na właściwe pielęgnowanie skóry, aby nie dopuścić do kłopotliwych w leczeniu i dokuczliwych w odczuwaniu odleżyn.
Prof. dr hab. med. Kazimierz Janicki
Fragment pochodzi z książki
Fragment publikacji „Domowy poradnik medyczny” pod redakcją Kazimierza Janickiego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011
Komentarze (0)
Dodaj swój komentarz