Bezsenność jest to zaburzenie prawidłowego rytmu, głębokości i czasu trwania snu i czuwania. Sen najczęściej jest płytki i niespokojny, nie daje uczucia pełnego wypoczynku.
Bezsenność może być zjawiskiem krótkotrwałym lub uporczywym. Towarzyszy jej na ogół silne napięcie emocjonalne, pojawiające się w sytuacjach stresowych i konfliktowych. Przyczyną bezsenności może być także nadmierne przeciążenie psychofizyczne organizmu i nadmiar obowiązków, niemożliwych do wykonania. Bezsenność może też wystąpić jako jeden z przykrych objawów w wielu zespołach chorobowych połączonych z cierpieniem oraz w zespołach różnorakich zaburzeń psychicznych.
Zapobieganie. Bezsenności można przeciwdziałać przez:
● zwiększanie aktywności fizycznej i poznawczej,
● usuwanie stanów napięć psychicznych i niedopuszczanie do konfliktów,
● udawanie się regularnie na spoczynek nocny, aby wytworzyć naturalny odruch i rytm biologiczny,
● unikanie wszelkiego rodzaju drzemek w ciągu dnia,
● unikanie w godzinach poprzedzających spoczynek nocny sytuacji i bodźców stresowych: kontrowersyjnych burzliwych dyskusji, oglądania filmów stresogennych, podniecających itp. oraz tzw. używek (kawa, mocna herbata, alkohol),
● łagodzenie napięć i stresów środkami uspokajającymi lub zażywanie środków nasennych; należy jednak korzystać z nich sporadycznie i niezbyt późno (nie później niż między godziną 20:00 a 21:00), co zapewni oczekiwany sen w naturalnym okresie nocnym i wygaśnięcie działania leku w godzinach rannych.
Prof. dr hab. med. Kazimierz Janicki
Fragment pochodzi z książki
Fragment publikacji „Domowy poradnik medyczny” pod redakcją Kazimierza Janickiego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011
Komentarze (0)
Dodaj swój komentarz