Dreszczami nazywamy skurcze drobnych grup mięśniowych występujące w okresie szybkich zmian temperatury ciała z przyczyn zewnętrznych (np. na skutek zmarznięcia) lub z przyczyn wewnętrznych (np. gorączka w przebiegu różnorakich stanów chorobowych).
W zasadzie – przy zmarznięciu – jest to objaw korzystny jako wyraz reakcji i mechanizmów obronnych, których celem jest dostarczenie organizmowi dodatkowych ilości ciepła w wyniku zaistniałego stanu hiperkinetycznego, warunkowanego wzmożonym wydzielaniem przez gruczoły nadnerczowe substancji hormonalnych (adrenaliny i noradrenaliny).
Dreszcze w przebiegu gorączki są zjawiskiem patologicznym, wywołanym przenikaniem do krwi substancji „gorączkotwórczych” (toksyn bakteryjnych, samych bakterii, wirusów lub, rzadziej, drobniutkich fragmentów tkankowych, np. z powodu „rozpadania” się guza nowotworowego lub pasożytów).
Poprawa ocieplenia organizmu przy dreszczach na skutek zmarznięcia sprzyja ich ustępowaniu. Natomiast wzrostowi gorączki w przypadku „dreszczy gorączkowych”, tj. poprzedzających bądź inicjujących gorączkę, towarzyszy stopniowe ustępowanie dreszczy. Równolegle obserwuje się: postępujące ocieplenie skóry i jej zaróżowienie. U dzieci zamiast dreszczy mogą w opisanych sytuacjach wystąpić drgawki.
Postępowanie:
● Podać do picia duże ilości (kilka szklanek na dobę) gorącej herbaty z sokiem malinowym, naparu kwiatu lipowego lub bzu czarnego. W razie wystąpienia obfitych potów należy zmniejszyć ilość podawanych płynów.
● Jeżeli narasta temperatura, należy zdjąć dodatkowe okrycie i podać farmakologiczne środki przeciwgorączkowe.
● Jeśli dreszczom towarzyszy uczucie zimna, należy okryć chorego dodatkowym kocem.
Utrzymująca się wysoka temperatura, mimo stosowania wyżej wymienionych zaleceń, wskazuje na konieczność skontaktowania się z lekarzem.
Prof. dr hab. med. Kazimierz Janicki
Fragment pochodzi z książki
Fragment publikacji „Domowy poradnik medyczny” pod redakcją Kazimierza Janickiego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011
Komentarze (0)
Dodaj swój komentarz