Artroskopia

Artroskopia to metoda badania stawu, polegająca na wprowadzeniu doń przez niewielkie nacięcie artroskopu, czyli urządzenia wyposażonego w kamerę i źródło światła, pozwalające na oglądanie stawu od wewnątrz. Pierwsza artroskopia została wykona już 1918 roku przez Kenji Takagiego. Od tamtej pory technika artroskopowa przeszła ogromny rozwój -największy w latach 70-tych i 80-tych XX wieku, aby stać się aktualnie jedną z podstawowych metod w diagnostyce i terapii schorzeń stawów.
Początkowo artroskopia dotyczyła głownie stawu kolanowego. Jednak w chwili obecnej znajduje zastosowanie w diagnostyce i leczeniu także innych stawów – barkowego, skokowego, łokciowego, a nawet stawów nadgarstka czy stawu skroniowo-żuchwowego.
Artroskopia pozwala nie tylko na dokładną ocenę stawu, ale także – dzięki zastosowaniu odpowiednich narzędzi – na wykonanie w jego wnętrzu pewnych zabiegów naprawczych. Możliwe jest to bez konieczności operacyjnego otwierania stawu – artrotomii.
Wskazaniami do wykonania artroskopii są:
– urazy stawów,
– niestabilności ruchów w stawach,
– złamania śródstawowe,
– obecność ciał obcych w stawie.
Przeciwwskazaniami do artroskopii są natomiast:
– znaczne ograniczenie ruchomości stawu,
– zakażenie tkanek w pobliżu stawu,
– choroby ogólnoustrojowe w okresie niewyrównania (nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, cukrzyca),
– infekcje (górnych dróg oddechowych, układu moczowego, itp.).
Ze względu na stale rosnącą częstość urazów stawu kolanowego, to właśnie on jest najczęściej poddawany ocenie artroskopowej. Poza wymienionymi powyżej, wskazaniami do wykonania artroskopii kolana jest świeży krwiak pourazowy i zablokowanie stawu. Przeciwwskazaniem do artroskopii kolana jest natomiast również rozległy uraz kolana z uszkodzeniem tylnej części torebki stawowej.
Artroskopia pozwala na wykonanie w obrębie kolana szeregu zabiegów naprawczych. Najczęstsze to:
– operacje naprawcze łąkotek – częściowe lub całkowite wycięcie, szycie – w przypadku, gdy pozwala na to rodzaj uszkodzenia,
– leczenie uszkodzeń chrząstki stawowej – usuwanie zniszczonych fragmentów, wykonywanie mikrozłamań przyspieszających gojenie się chrząstki, wykonanie plastyki mozaikowej chrząstki,
– naprawa pourazowych uszkodzeń więzadeł krzyżowych – najczęściej więzadła przedniego – rekonstrukcja przy użyciu przeszczepów autogennych (pochodzących od pacjenta),
– usunięcie ze stawu ciał wolnych,
– zabiegi dotyczące błony maziowej.
Do zabiegu artroskopii kwalifikuje lekarz ortopeda, po uprzednim zbadaniu pacjenta i zapoznaniu się z wynikami wcześniej wykonanych badań obrazowych: rtg (ewentualnie USG) stawu kolanowego i jego obrazowania przy pomocy rezonansu magnetycznego (MRI).
Sam zabieg artroskopii stawu kolanowego jest wykonywany na sali operacyjnej. Podczas zabiegu pacjent jest znieczulony. Artroskopia trwa zazwyczaj od 30 minut do 1,5 godziny, w zależności od rozległości uszkodzeń w stawie. Po zabiegu w ramach profilaktyki przeciwzakrzepowej pacjent musi przez 14 dni przyjmować podskórnie heparynę drobnocząsteczkową. Dalsze postępowanie jest zależne od wyników artroskopii.
Tak jak w przypadku każdej innej operacji, tak i po artroskopii możliwe jest wystąpienie powikłań – są one jednak dość rzadkie. Do najczęstszych powikłań należą:
– wysięk w stawie (w około 4% przypadków),
– krwiak wewnątrzstawowy (u około 1,5% operowanych pacjentów).
Do innych – znacznie rzadszych – powikłań należą: uszkodzenie chrząstki stawowej, infekcje i powikłania zakrzepowo-zatorowe.
Podsumowując, artroskopia jest bardzo dobrą i bezpieczną metodą diagnostyczno-leczniczą, której zastosowanie pozwala pacjentom uniknąć znacznie rozleglejszych ingerencji chirurgicznych i umożliwia szybszy niż w przypadku innych metod powrót do sprawności.
Aktualizacja: 2017-01-10
lek. med. Marcin Maślak Oddział Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu, Okręgowy Szpital Kolejowy we Wrocławiu

Komentarze (0)

Dodaj swój komentarz

Żeby dodać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować

Zobacz także