Zaburzenia mowy

Przyczyną nagłych lub dość szybko nasilających się zaburzeń mowy są najczęściej uszkodzenia „pola mowy” w półkuli dominującej mózgu, tj. w lewej, głównie w następstwie udaru mózgu (zatoru, wylewu).
Mogą polegać na:
●  trudnościach w wysławianiu się,
●  wadach wymowy,
●  używaniu niewłaściwie dobranych słów, czyniących mowę niezrozumiałą dla otoczenia.

Zaburzenia mowy wymagają porozumienia się z lekarzem w celu:

●  wykluczenia zamroczenia w następstwie świadomego (np. usiłowanie samobójstwa) lub przypadkowego przedawkowania leków; wówczas to wezwanie pomocy lekarskiej jest bardzo pilne,
●  wykluczenia stanów przedśpiączkowych w przebiegu chorób metabolicznych lub zatruć endogennych, np. śpiączka w cukrzycy, w niewydolności nerek (mocznica), w niewydolności wątroby,
●  ukierunkowania dalszego leczenia (najczęściej szpitalnego).

W postępowaniu przedlekarskim należy:

●  ułożyć chorego w pozycji półsiedzącej,
●  zapewnić choremu spokój,
●  wezwać lekarza, zwłaszcza w przypadkach, kiedy zaburzenia mowy wystąpiły nagle, niespodziewanie, u osób z nadciśnieniem tętniczym, po nadmiernym nasłonecznieniu, kiedy współtowarzyszą im drgawki, niedowłady itp.

Prof. dr hab. med. Kazimierz Janicki

Fragment pochodzi z książki

Fragment publikacji „Domowy poradnik medyczny” pod redakcją Kazimierza Janickiego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011

Komentarze (0)

Dodaj swój komentarz

Żeby dodać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować