Stopa płasko-koślawa

Jest schorzeniem polegającym na obniżeniu podłużnych łuków stopy z jednoczesnym odchyleniem pięty na zewnątrz.
Występuje najczęściej u dzieci. Skarżą się one na szybkie męczenie, bóle łydek i stóp. Chód ich jest ciężki, nieelastyczny, obuwie wykrzywione (wykoślawione), obcasy zdarte od strony wewnętrznej. Najczęstszą przyczyną jest niewydolność układu mięśniowo-więzadłowego.
U osób z zaawansowanymi zmianami może powstać skrócenie i przykurcz mięśni strzałkowych, więzadeł zewnętrznej strony stopy, przykurcz ścięgna piętowego (Achillesa). Stopa staje się niezgrabna. Występuje ograniczenie ruchów palców, chód staje się ciężki na skutek utraty resorowania. W miarę postępu zniekształcenia narastają dolegliwości bólowe, stopy męczą się nawet przy niewielkim wysiłku. Na skórze pojawiają się modzele i otarcia. W miarę upływu lat do opisanych zmian dołączają się zmiany zwyrodnieniowe w układzie kostno-stawowym stopy, zaburzenia w krążeniu. Koślawości stóp często towarzyszy koślawość kolan.
Leczenie. We wczesnym okresie polega na stosowaniu ćwiczeń wzmacniających szczególnie te mięśnie, które kształtują sklepienie podłużne i poprzeczny łuk stopy. Najlepszym jednak leczeniem jest zapobieganie powstawaniu stopy płasko-koślawej, które należy wdrożyć od najwcześniejszych miesięcy życia dziecka.
Prof. dr hab. med. Tadeusz Niedźwiedzki

Fragment pochodzi z książki

Fragment publikacji „Domowy poradnik medyczny” pod redakcją Kazimierza Janickiego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011

Komentarze (0)

Dodaj swój komentarz

Żeby dodać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować