Karmię piersią

Proces karmienia piersią niesie ze sobą wiele korzyści, zarówno dla mamy jak i dziecka. Pokarm kobiecy jest ogromnie ważnym czynnikiem kształtującym zdrowie, a także źródłem najlepszego i taniego pożywienia. Zawiera wodę, tłuszcze, laktozę (cukier mleczny), witaminy i niezbędne składniki mineralne, a wszystkie one występują w ilościach wystarczających do zabezpieczenia potrzeb niemowlęcia.
Mleko matki jest idealnie dostosowane do potrzeb jej dziecka. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) nakazuje, aby do ukończenia szóstego miesiąca życia karmić niemowlęta wyłącznie nim. W ciągu pierwszego pół roku życia, pokarm kobiecy jest dla dziecka wystarczającym źródłem energii i odpowiednio je nawadnia. Dietę niemowlęcia uzupełnia się o nowe produkty dopiero począwszy od siódmego miesiąca życia.
Oprócz składników odżywczych i wody, mleko kobiece zawiera jeszcze jeden istotny element – przeciwciała. Wraz z pokarmem przedostają się one do organizmu noworodka, zapewniając mu odporność bierną naturalną.
Karmienie piersią ma również korzystny wpływ na organizm matki: przyspieszając obkurczanie mięśniówki macicy, przyczynia się do zmniejszenia krwawień poporodowych, a także przyspiesza powrót do szczupłej sylwetki. Badania epidemiologiczne wykazały, że karmienie piersią jest również czynnikiem, który z dużym prawdopodobieństwem obniża ryzyko zachorowania na raka piersi i jajnika.
Rozwój psychomotoryczny dzieci karmionych piersią jest szybszy. Ponadto rozwija się u nich poczucie bezpieczeństwa i zmniejsza stres. Dzięki karmieniu piersią między mamą a dzieckiem tworzy się specyficzna i niepowtarzalna więź, która w konsekwencji prowadzi do lepszego zrozumienia i zaspokajania potrzeb dziecka.
Karmienie piersią należy rozpocząć jak najwcześniej – najlepiej zaraz po porodzie (optymalnie – w ciągu pierwszych dwóch godzin). W tym czasie dziecko ma najsilniejszą potrzebę ssania, uczy się chwytać pierś, a pierwsza porcja siary dostarcza mu dużej dawki przeciwciał. Przystawiony do piersi noworodek czuje się bezpiecznie, utrzymuje kontakt z mamą i poznaje ją.
Warunkiem udanego karmienia piersią jest przestrzeganie przez mamę poniższych zasad.
●  Przyjmij wygodną pozycję – może być leżąca lub siedząca.
●  Ułóż dziecko tak, aby jego plecki były proste – powinno je podtrzymywać Twoje przedramię.
●  Dziecko powinno być zwrócone buzią w Twoją stronę; główka nie powinna się wyginać na boki i w tył.
●  Główka maluszka winna się znaleźć na wysokości piersi, ustami przed brodawką.
●  Dziecko prawidłowo chwyta pierś, szeroko otwierając usta i opuszczając język.
●  Brodawkę należy skierować zdecydowanym ruchem do ust malucha, jednocześnie nakładając na nią jego usta.
●  Zawsze przystawiamy dziecko do piersi, a nie pierś do dziecka!
●  Dziecko powinno chwycić pierś całą buzią, łapiąc otoczkę brodawki do 2 cm od jej podstawy.
●  Słuchaj uważnie, czy dziecko połyka pokarm!
●  Nie denerwuj się, jeśli coś nie wychodzi, tylko spokojnie powtórz powyższe sekwencje. Pamiętaj, że Twoje zdenerwowanie może udzielić się dziecku!
Początki karmienia mogą wydawać się trudne, ale oboje musicie się tego nauczyć. Pamiętaj, że tylko niewielka ilość kobiet ma problemy z wykarmieniem swojego dziecka!
Częstotliwość karmienia zależy od potrzeb mamy i dziecka, a te bywają różne. Maluszek powinien być karmiony przeciętnie 10-12 razy na dobę, jednak nie mniej niż 8 razy. Gdy mama czuje potrzebę nakarmienia dziecka, np. gdy przybywa pokarmu (tzw. nawał mleczny w trzeciej dobie po porodzie i później), należy dziecko obudzić i przystawić do piersi. To właśnie niemowlę jest najlepszym odciągaczem pokarmu!
Przystawione do piersi dziecko musi być aktywne – powinno ssać i połykać pokarm, a nie zasypiać. Jeśli zdarzy mu się usnąć w trakcie karmienia, należy je obudzić. Maluch najada się, gdy je minimum 8 razy w ciągu doby, prawidłowo chwytając przy tym pierś. Minimalny czas jednorazowego ssania to 10 minut. Po odstawieniu pierś powinna być opróżniona. Dziecko karmione piersią oddaje jasny mocz pozbawiony bez zapachu oraz jasne stolce. Tych ostatnich może być w ciągu doby nawet tyle samo, co karmień.
Uwaga! Należy pamiętać, że płacz maluszka nie zawsze jest oznaką głodu. Może być on również spowodowany nadmiarem bodźców, strachem bądź kolką.
Nie wszystkie mamy rodzą siłami natury. Niektóre porody odbywają się drogą cięcia cesarskiego. Co wtedy z karmieniem piersią? Również po zabiegu trzeba jak najszybciej przystawiać dziecko do piersi, choć z obiektywnych przyczyn może być to trudne. Należy wówczas skorzystać z pomocy personelu medycznego lub kogoś z rodziny. Odpowiednio wczesne przystawienie dziecka do piersi stymuluje laktację i wpływa na organizm matki równie korzystnie, jak po porodzie fizjologicznym.
Pamiętajmy, że dla prawidłowej laktacji niezmiernie ważne jest odpowiednie zaopatrzenie organizmu matki w płyny. Karmiąc piersią, powinna je ona wypijać w objętości około 3 litrów dziennie. Wskazane są: woda niegazowana, słabsza herbata, rozcieńczony sok jabłkowy. Równie istotne jest prawidłowe odżywianie się mamy. Powinna ona jeść małe porcje, ale za to często – 5 posiłków dziennie, w tym 3 obfitsze. Dieta karmiących kobiet może obejmować właściwie wszystkie produkty. Trzeba jednak pamiętać o jej urozmaiceniu i przestrzeganiu zasad zdrowego żywienia. Niewskazane są min. pizza, żółty ser, kapusta, potrawy tłuste i ciężkostrawne. Podstawę żywienia powinny stanowić produkty zawierające dużo białka, witamin i składników mineralnych, a więc ryż, kasza, ciemne pieczywo, chude mięso (np. drób). Tłuszcze należy spożywać w małych ilościach – najlepiej pochodzenia roślinnego. W diecie musi być dużo warzyw. Bezwzględnie należy natomiast unikać jakichkolwiek używek! Nowe pokarmy należy wprowadzać pojedynczo, obserwując reakcje dziecka. Jeśli nie ma wysypki lub innych odczynów, możemy na stałe wprowadzić nową pozycję do naszego menu.
Uwaga! Nie można karmić piersią, gdy dziecko ma wrodzoną wadę metaboliczną – galaktozemię oraz, gdy u matki występują poważne schorzenia i/lub przyjmuje ona silnie działające leki.
W trakcie karmienia piersią może dochodzić do różnego rodzaju uszkodzeń brodawek, np. otarć czy podrażnień. Są one konsekwencją złej techniki podawania piersi noworodkowi, zasypiania dziecka z brodawką w buzi lub zastoju pokarmu. Pomimo bólu nie należy jednak zaprzestawać karmienia piersią! Najlepiej smarować brodawki własnym pokarmem, chronić specjalnymi osłonkami przed podrażnieniem przez bieliznę, często wietrzyć. W czasie laktacji trzeba też nosić odpowiedni biustonosz. W okresie nawału pokarmu, kiedy piersi stają się obrzmiałe, ciężkie i niejednokrotnie bolesne, należy często karmić i stosować zimne okłady. Warto też przed karmieniem odciągać odrobinę pokarmu – przyniesie to ulgę i ułatwi przystawienie dziecka do piersi. Świadome, spokojne i pozytywne nastawienie do karmienia piersią to pewny sukces!
lek. med. Grażyna Słodek, specjalista pediatrii (2007-11-12)

Komentarze (0)

Dodaj swój komentarz

Żeby dodać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować