Fragment pochodzi z książki
Fragment publikacji „Domowy poradnik medyczny” pod redakcją Kazimierza Janickiego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011
Grzybice narządowe
Większość grzybic narządowych (głębokich) jest zaliczana do tzw. zakażeń oportunistycznych, tj. zakażeń wywołanych drobnoustrojami niechorobotwórczymi dla człowieka zdrowego, które jednak mogą być przyczyną choroby u osób z upośledzoną odpornością. Do zachorowania na grzybice narządowe szczególnie usposabiają choroby krwi, takie jak białaczka, ziarnica złośliwa, agranulocytoza, zakażenie wirusem HIV oraz niektóre choroby endokrynologiczne, jak np. cukrzyca. Dużą rolę w rozwoju grzybic głębokich odgrywa długotrwałe leczenie kortykosteroidami, antybiotykami oraz lekami cytostatycznymi. Czynnikami sprzyjającymi są również zabiegi chirurgiczne i przeszczepy narządów.
Grzybice głębokie dzielimy na egzogenne, tj. takie, które rozwijają się w następstwie zakażenia grzybami z zewnątrz, oraz na grzybice endogenne – przyczyną są grzyby będące częstymi saprofitami jamy ustnej i przewodu pokarmowego.
Najczęściej spotykanymi grzybicami układowymi są:
● kandydoza (zakażenie wywołują drożdżaki z rodzaju Candida, odpowiedzialne za występowanie ok. 60% wszystkich zakażeń grzybiczych),
● kryptokokoza (wywoływana przez grzyby drożdżopodobne),
● aspergiloza – grzybica kropidlakowa,
● mukormikoza (wywoływana przez grzyby – pleśniaki).
Objawy. Grzybice narządowe cechują się różnorodnością objawów zależnych od zajętego narządu. Mogą być skąpoobjawowe albo przebiegać z objawami toksycznymi. Zmiany grzybicze dotyczą układu oddechowego, przewodu pokarmowego i układu moczowo-płciowego. Może również dojść do grzybiczego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.
Rozpoznanie. Należy zachować dużą ostrożność, zwłaszcza jeśli chodzi o grzybice endogenne. Dopiero cały zespół objawów klinicznych, radiologicznych oraz wyniki badań mikologicznych i serologicznych, a nieraz dopiero biopsja, pozwalają na postawienie właściwego rozpoznania.
Leczenie. W przypadku tych chorób jest bardzo trudne, gdyż wymaga przede wszystkim leczenia choroby zasadniczej, a w następnej kolejności zmian grzybiczych. Powinno być zatem przeprowadzone w warunkach szpitalnych.
lek. med. Jolanta Czyżowska
Komentarze (0)
Dodaj swój komentarz