Ferrytyna

Ferrytyna to białko wiążące żelazo i stanowiące zapas jonów żelaza. Występuje we wszystkich tkankach, ale największe stężenie osiąga w wątrobie, szpiku kostnym i śledzionie (miejsce syntezy i rozpadu erytrocytów). Wiązanie jonów żelaza z ferrytyną zapewnia stały, odpowiedni zapas tego pierwiastka oraz chroni organizm przed jego toksycznym działaniem.
Stężenie ferrytyny odzwierciedla poziom zasobów żelaza, dostępnych do syntezy hemoglobiny (wysoki poziom ferrytyny wskazuje na duże zapasy żelaza w organizmie, niski – na ich zmniejszenie). Jednak w przypadku stanów zapalnych, nowotworów oraz zaburzeń funkcji wątroby stężenie ferrytyny przestaje być wskaźnikiem poziomu żelaza w ustroju. W procesach zapalnych oraz w wyniku rozpadu komórek wątroby bądź komórek nowotworowych dochodzi do zwiększonego uwalniania ferrytyny do surowicy. Ferrytynę mogą również produkować komórki nowotworowe. Stężenie ferrytyny wzrasta też w przypadku przeładowania organizmu żelazem – w hemochromatozie oraz w niedokrwistościach hemolitycznych lub aplastycznych.
Kiedy wykonujemy?
1. Diagnostyka niedokrwistości.
2. Podejrzenie choroby nowotworowej, przewlekłego procesu zapalnego.
3. Podejrzenie hemochromatozy.
Materiał do badania: surowica.
Przygotowanie do badania: na czczo (co najmniej 8 godzin).
Przebieg badania: jednorazowe pobranie krwi z żyły łokciowej.
Czas oczekiwania na wynik: 1 dzień.
Norma: 30-220 ug/l, wyższe wartości u mężczyzn niż u kobiet.
Uwagi: Obniżone stężenie oznacza rzeczywisty niedobór żelaza w ustroju i potwierdza rozpoznanie niedokrwistości niedoborowej.
Aktualizacja: 2017-01-10

Komentarze (0)

Dodaj swój komentarz

Żeby dodać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować